Lipiec 2022
Ośrodek Rozwoju Edukacji jest obecnie publiczną placówką doskonalenia nauczycieli prowadzoną przez Ministra Edukacji i Nauki. Powstał 1 stycznia 2010 roku na podstawie zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej.
Mieszkańcom Sulejówka towarzyszy od roku 1919, kiedy to Helena i Ignacy Jan Paderewscy zakupili parcelę Białynia. Państwo Paderewscy nigdy w Sulejówku nie byli, a inwestycją kierowali zdalnie ze Szwajcarii. W 1928 r. ofiarowali nieruchomość zwaną Ogniskiem Helin – od imienia pani Paderewskiej – Stowarzyszeniu Pomoc dla Inteligencji. Celem Stowarzyszenia była pomoc dla panien dobrze urodzonych a niemających własnych rodzin. W roku 1932 dobudowano Kaplicę, która też pełniła funkcje reprezentacyjne. Gdy Helena Paderewska zmarła w roku 1934, jej mąż nadal wspierał to miejsce i jego działalność. Mieszkańcy byli samowystarczalni. Mieli stołówkę, wielki ogród tak przystosowany, żeby starzy ludzie mogli uprawiać warzywa czy hodować krowy i kury. Działał tam chór a grupy teatralne organizowały dla mieszkańców przedstawienia.
W czasie wojny w Ognisku Helin umieszczono tajny ośrodek szkoleniowo-wychowawczy Abwehry, noszący kryptonim Stab Walli. Po wojnie Pomoc dla Inteligencji została zlikwidowana, a obiekt przejęło w 1947 r. Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Sowieckiej imienia Feliksa Dzierżyńskiego. W 1953 r. zrezygnowano z jego użytkowania i budynek trafił w ręce Ministerstwa Oświaty. Od tego czasu zmieniający nazwę ośrodek szkoleniowy użytkowany jest przez ten resort. Po zmianie ustroju i odrodzeniu się w 1990 r. samorządu władze Sulejówka starały się o przejęcie Ogniska Helin, ale nieruchomość pozostała w rękach Skarbu Państwa. Od 1988 r. stanowi fragment Enklawy Historycznej Miasta.
Ze zdjęć i przekazów miejscowej ludności dowiadujemy się, że zanim budynek przejęło Ministerstwo Oświaty organizowano w nim letnie kolonie dla dzieci i młodzieży. Teren był piękny, a warunki wypoczynku? No cóż, po wojnie wielkich wymagań nie było. Wystarczył dach nad głową i bezpieczny, ogrodzony teren. W obszernych salach umieszczano łóżka polowe a dzieci „kąpały się” w umywalni szeregowej. Zdjęcia są dowodem na to, że dobrze się tam bawiły i wypoczywały! Zajrzyjcie pod adres „Willa Białynia” A może ktoś ma wspomnienia związane z tym miejscem i chciałby się nimi podzielić?
Źródła: blogosulejowku.blogspot.com, wspomnienia mieszkańców.