ogród

Wnuczki Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Wnuczki Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Zofia Moraczewska z Anielą i wnuczką

Krzysztof Smosarski

„To było w 1953 lub w 1954 roku, jak przeprowadziłem się do Sulejówka. Mieszkałem na ulicy Wrońskiego 1. Tam teraz jest biblioteka. Urząd miasta był po drugiej stronie ulicy. Mama tam chodziła. Była działaczką społeczną. Była radną, tylko wtedy radni nie brali pieniążków. Mama żyła z renty po ojcu. Mama uprawiała ogródek, bo była po szkole w Brwinowie, gdzie panie uczyły się uprawiać warzywa, gotować. Mama to wszystko robiła. Hodowała kury, indyki, kaczki. Nauczyłem się tego i szybko musiałem się nauczyć robić klatki itd. To wszystko mi się później przydało”.

Jerzy Wojciech Kołnierzak

Szklarnie przy willi Gawella.

Marek Giedwidź

Inspekty.

Marek Giedwidź

„W 1921 r. dom został ukończony. [Wtedy] pomysł wuja był taki, żeby pomyśleć też o jakiś pomieszczeniach gospodarczych. (…) Najpierw powstały inspekty, belgijki, niskie, skrzyniowe pojemniki przykrywane oknami ze szkłem, żeby można było przyspieszyć (…) wyprodukowanie niektórych kwiatów. (…) Powstała pierwsza szklarnia, niska, dach sięgał do ziemi, bo tam chodziło o ogrzewanie – nie było jeszcze systemów ogrzewania i trzeba było tam jakieś gorące dymy ze spalonego węgla kanałami [poprowadzić], aby to ogrzewało. Technicznie to było na początku dość skomplikowane. (…) A w latach 1922-1923 powstał budynek gospodarczy ze szklarnią. Tam były winogrona. Można było korzystać z ich owoców do późnej jesieni. [Tam] było też mieszkanie dla ogrodnika”.

Marek Giedwidź

„W Sulejówku cały czas były prowadzone prace. Piękne były ogrody nie tylko szklarnie. (…) A dom cały czas był zamieszkiwany przez różne rodziny. (…) Została [m.in.] zainstalowana rodzina Pączków. Zajęła pokój z kuchnią. Mieszkanie mieli za darmo, ale jednocześnie we własnym zakresie pilnowali tego domu dzień i noc. (…) Oprócz tego na dole, matka z córką Haliną zamieszkała. (…) Natomiast na górze był taki malutki pokoik, który zajmowała matka Stanisława czyli Anna Gawell. Ona tam mieszkała do śmierci, do 1944 r. [Natomiast] dwa najbardziej słoneczne pokoje na piętrze zajmował sam właściciel. I tak to wszystko trwało nawet w te lata wojenne”.

Marek Giedwidź

„W Sulejówku mieliśmy rosarium… to pięknie pachniało. (…) Jak Niemcy weszli, to w naszym rosarium przed domem zrobili postój samochodów. I został tylko jeden krzak herbacianej róży, który przepięknie pachniał”.

Andrzej Kotwicz-Gilewski

W szklarni u Erazma

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

Dziadek Uli Rybak z wnuczkami, w tle żywopłot morwowy w ogrodzie pań Wojnikonis, obecnie ul. Szkolna, początek lat 50.

Urszula Rybak

Panie Wojnikonis w ogrodzie

Krystyna Rudnicka

Panie Wojnikonis w ogrodzie

Krystyna Rudnicka

Panie Wojnikonis w ogrodzie

Krystyna Rudnicka

W ogrodzie

Barbara Pasińska-Kruk, Marek Pasiński

Halina Stańczak, Antoni i Krysia Winiarek

Barbara Pasińska-Kruk, Marek Pasiński

Izabella Siekierska z córkami i wnukami

Barbara Pasińska-Kruk, Marek Pasiński

W ogrodzie

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

Maria, żona Erazma Puczniewskiego

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

Początki ogrodu

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

Inspekty

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

„Dziadek, chociaż inżynier z wykształcenia i kolejarz, z zamiłowania był ogrodnikiem. Takim ogrodnikiem amatorem to za mało powiedziane. On naprawdę był fachowcem w tym, co robił. W Chrzanowie prowadził dosyć duży ogród z ogrodnikiem. Tutaj jak się sprowadził, to dom budowali robotnicy, a on się zajmował zakładaniem ogrodu. Równocześnie z rusztowaniami na placu pojawiały się inspekty, które dziadek od razu zagospodarowywał, żeby z tego żyć. Inspekty, dwie szklarnie i sad to był dodatkowy jeszcze zarobek w postaci warzyw i owoców”.

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

W ogrodzie

Elżbieta Krzak

Pismo z Dyrekcji Kolei

Elżbieta Krzak

Dom Romana Kreczmera

Kazmierz Zdanowicz

Majątek Karola Albrechta

Janusz Dowjat, Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

Elżbieta z d. Smolak Krzak

Elżbieta Krzak

Andrzej Smolak

Elżbieta Krzak

Osada Dobra Przyszłość

Elżbieta Krzak

Osada Dobra Przyszłość

Elżbieta Krzak

Ślub Elżbiety z d. Smolak Krzak

Elżbieta Krzak

Rodzina Smolaków

Elżbieta Krzak

Wnuczka Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Aniela Moraczewska z córką

Krzysztof Smosarski

W ogrodzie

Krzysztof Smosarski

Adam Moraczewski z córką

Krzysztof Smosarski

Wnuczka Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Zofia i Jędrzej Moraczewscy z synem i wnuczką

Krzysztof Smosarski

W lesie

Krzysztof Smosarski

Goście

Krzysztof Smosarski

W ogrodzie

Krzysztof Smosarski

Zofia Moraczewska z gośćmi

Krzysztof Smosarski

Przed altaną

Krzysztof Smosarski

Wnuczki Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Wnuczki Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Wnuczka Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

Wnuczka Moraczewskich

Krzysztof Smosarski

W ogrodzie

Krzysztof Smosarski

Rewers fotografii z ogrodu

Krzysztof Smosarski

Zofia Moraczewska z rodziną

Krzysztof Smosarski

Dzieci na schodach

Krzysztof Smosarski

„[Nazywam się] Anna Basara, z domu Dutko, wnuczka Anieli Leixner, która była bardzo ściśle powiązana z rodziną państwa Moraczewskich, [gdzie spędzałam wakacje]. Był to cudowny dom, cudowni gospodarze. Ogromny, pięknie utrzymany ogród, przechodzący w sosnowy lasek, którego teraz już nie ma, za którym tuż widoczny przez płot był dom – Milusin i ogród Marszałka Piłsudskiego, z oknem wychodzącym na front ogrodu”.

Anna Basara

W ogrodzie u babci Krzewińskiej

Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

W ogrodzie u babci Krzewińskiej

Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

W ogrodzie u babci Krzewińskiej

Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

W ogrodzie u babci Krzewińskiej

Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

Dzieci w ogrodzie

Jerzy Madej

Halina Wójcikówna przed domem Wójcików

Mariusz Kolmasiak

Marysia Liniewicz i Konrad Pyszyński w ogrodzie

Mirosław Pyszyński

Konrad Pyszyński w ogrodzie

Mirosław Pyszyński

Olga Jewgieniewna Kitrenka Pyszyńska z córką Leokadią i synem Zdzisławem w ogrodzie

Mirosław Pyszyński

Panie Pyszyńskie w ogrodzie; Marta, Leokadia z domu Pyszyńska Liniewicz, Edwarda, stoi NN

Mirosław Pyszyński

Halina z domu Szydłowska i Tadeusz Pyszyńscy z gośćmi

Mirosław Pyszyński

Zofia Szałkiewicz, 18 czerwca 1944

Mirosław Orzechowski

Zofia Szałkiewicz, 18 czerwca 1944

Mirosław Orzechowski

Zofia Szałkiewicz, 18 czerwca 1944

Mirosław Orzechowski

Zofia Śliwińska z wnuczką Bronką i prawnukiem

Andrzej Borodzik

Zofia Borodzik z synem

Andrzej Borodzik

Zofia Śliwińska z córkami: Zofią, Wandą, Haliną

Andrzej Borodzik

Zofia Śliwińska z córką Zofią

Andrzej Borodzik

Zofia Śliwińska z córką Zofią i jej synami

Andrzej Borodzik

Zaręczyny Zofii Śliwińskiej i Edwarda Borodzika

Andrzej Borodzik

Janusz Dowjat

„W tych miejscach, gdzie tylko można było, wszędzie były inspekty. Grządki rosły za domem. Nie pamiętam dużo odkrytych grządek. Raczej to były właśnie okna inspektowe, w których wczesną wiosną pikowano i  przykrywano sadzonki. Stąd te wczesne uprawy. Tym zajmował się dziadek. Natomiast babcia miała tylko jedną taką przyjemność – w sadzeniu i  zbieraniu poziomek. To sobie babcia zagwarantowała. I tylko pod jej okiem poziomki w tym ogrodzie rosły i rosną do dzisiaj”.

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

„W szklarni hodował nie tylko nowalijki, ale także miał kolekcję kaktusów. Musze powiedzieć, że niektóre były tak śmierdzące jak kwitły, że nie do wytrzymania, ale ponieważ był to okaz jeden z wielu, miał setkę na parapecie. One się nie mieściły”.

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

„Był potrzebny ogrodnik, bo prowadzenie dużego tutaj przedsięwzięcia jednak wymagało pomocy. Dziadek sam wszystkiego doglądał. Mnie też uczył wszystkiego od początku. Do końca z życia pamiętam go z sekatorem wśród winogron, kiedy mi pokazywał jak wilki trzeba wycinać”.

Elżbieta Puczniewska-Pyszyńska

„(…) Mój ojciec Józef Smolak przyjaźnił się z ogrodnikiem p. Albrechta niejakim p. Strzechowiczem i prowadził w ogrodach konserwację pomp i instalacji nawadniającej. Owocem tej przyjaźni była alejka szlachetnych bzów w naszym ogrodzie. Na jednym pniu były szczepione trzy różne kolory, a przed bzami wzdłuż  alejki rosły przepiękne irysy. Była też grusza o niezwykłym pokroju i przepysznych soczystych o delikatnej skórce owocach. Do dziś, nigdzie więcej nie spotkałam takiej odmiany. W domu mówiono , że ta odmiana  sprowadzona była do ogrodów Albrechta z  Berlina”.

Elżbieta Krzak

Dom Przyuskich

Barbara Szewczyk

Za okupacji i po

Bogdan Piątkowski

Ulica J. Matejki po wojnie

Lechosław Dowgwiłłowicz-Nowicki

„Była dosyć duża działka Pani Niemirowicz. Dom stoi. Wtedy zawsze był bardzo ukwiecony. Alejka dalii od furtki, a dom obrośnięty pnącymi różami. Bardzo to pięknie wyglądało. I to było po lewej stronie”.

Andrzej Sawelski